Γιατί νιώθεις ευτυχισμένη δίπλα στη θάλασσα; Ένα βιβλίο αποκαλύπτει τον λόγο
Υπάρχει κάτι τόσο απίστευτα καταπραϋντικό όταν βρίσκεσαι κοντά σε ένα φυσικό νερό - και η επιστήμη είναι εδώ για να το αποδείξει-.
Καθώς ο καιρός γίνεται ολοένα και πιο ζεστός, σίγουρα δεν είμαστε οι μόνες που φανταζόμαστε ότι βρισκόμαστε σε μια παραλία και κοιτάζουμε τη θάλασσα, με τα κύματα να παφλάζουν στην ακτή! Υπάρχει κάτι τόσο απίστευτα καταπραϋντικό όταν βρίσκεσαι κοντά σε ένα φυσικό νερό - και η επιστήμη είναι εδώ για να το αποδείξει-.
Το βιβλίο «Blue Mind: The Surprising Science» δείχνει πώς το να είσαι κοντά, μέσα ή δίπλα από το νερό μπορεί να σε κάνει πιο ευτυχισμένο, πιο υγιή, πιο ισορροπημένο και ήρεμο άνθρωπο. Το βιβλίο γράφτηκε από τον βιολόγο ωκεανολόγο Dr. Wallace J. Nichols, και μέσα σε 368 σελίδες αποδεικνύει πόσο ωφέλιμο είναι να βρίσκεται κανείς κοντά σε ένα νερό -είτε πρόκειται για θάλασσα, ποτάμι, λίμνη ή ωκεανό-.
Το βιβλίο είναι κάτι περισσότερο από όσα σκέφτεται ο Nichols και υποστηρίζεται από μια πολυετή έρευνα που επιβεβαιώνει πώς το να περνάς χρόνο κοντά στο νερό είναι το κλειδί για την «επίτευξη αυξημένης και διαρκούς ευτυχίας». Ο κατάλογος των πλεονεκτημάτων του να βρίσκεσαι δίπλα ή κοντά στο νερό είναι μακρύς. Ο Nichols τόνισε μερικά από αυτά τα προνόμια που προκαλούνται από το νερό σε μια συνέντευξη του το 2017 στο USA Today, μιλώντας για το βιβλίο. Αυτά τα πλεονεκτήματα που αποκομίζει κανείς περιλαμβάνουν: χαμηλότερα επίπεδα στρες και άγχους, συνολική αυξημένη αίσθηση ευεξίας και ευτυχίας, χαμηλότερο ρυθμό καρδιάς και αναπνοής κ.α.
Η δύναμη του νερού είναι τόσο μεγάλη και τόσο σημαντική που ακόμη και οι θεραπευτές στρέφονται στο νερό για να βοηθήσουν στη θεραπεία και τη διαχείριση του εθισμού, των διαταραχών άγχους, του αυτισμού και πολλών άλλων παθήσεων, όπως υποστηρίζει ο βιολόγος. Ο Nichols προσθέτει επίσης ότι «το νερό ενισχύει τη δημιουργικότητα, μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των συνομιλιών μας και παρέχει ένα καταπληκτικό σκηνικό σε σημαντικές καταστάσεις της ζωής - όπως στο παιχνίδι, στον ρομαντισμό αλλά και στο πένθος». Ωστόσο, όλα εξαρτώνται από το εάν το νερό είναι ασφαλές, καθαρό και υγιές.
Ο Nichols, όπως αναφέρει και ο τίτλος του βιβλίου του, προσπαθεί να έχει αυτό που αποκαλεί «μπλε μυαλό» ή «την ήπια κατάσταση διαλογισμού στην οποία βρισκόμαστε όταν είμαστε κοντά, μέσα, πάνω ή κάτω από το νερό». Αυτό το «μπλε μυαλό» είναι το αντίθετο από αυτό που αποκαλεί «κόκκινο μυαλό» δηλαδή «το άγχος, που είναι υπερβολικά συνδεδεμένο με τη σύγχρονη ζωή». Εξηγεί επίσης ότι η έλξη μας στο νερό μπορεί να είναι έμφυτη. «Οι πρόγονοί μας ήταν διαρκώς σε κίνηση -και το να βρουν νερό ήταν ζήτημα ζωής ή θανάτου. Όταν ανακαλύφθηκε το νερό, οι αισθήσεις των προγόνων μας ανταποκρίθηκαν θετικά, κάτι που ήταν «εξαιρετικά προσαρμοστικό» για τις επόμενες γενιές».
Ο Nichols ελπίζει ότι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ανήσυχοι ή αγχωμένοι, πάντα αναζητούν ηρεμία σε μια περιοχή κοντά στο νερό. «Θέλω απλώς να γνωρίζουν όλοι ότι το να καθίσουν ήσυχα δίπλα στο νερό είναι πραγματικά θαυματουργό για την ψυχή μας. Και θέλω οι γονείς και οι δάσκαλοι να διδάξουν αυτή την αλήθεια και στα παιδιά τους. Να τους πουν πως αν έχουν μια κακή μέρα, να πηγαίνουν στο νερό και θα νιώσουν αμέσως πολύ καλύτερα», υποστηρίζει ο Nichols.
Πόσο δίκιο έχει!