Χριστίνα Ωνάση: Η γυναίκα που αναζητούσε την ευτυχία

Σύμφωνα με μια εκδοχή, η Χριστίνα Ωνάση έζησε όλη της τη ζωή -και πέθανε πρόωρα- κάτω από τη σκιά του πατέρα της και προσπαθώντας να πάρει την αποδοχή του. Ή και να ξεφύγει από αυτόν.

Στα μόλις 38 χρόνια που έζησε, η Χριστίνα πρόλαβε να κάνει τέσσερις γάμους που όλοι τους έληξαν άδοξα. Λέγεται ότι για να δει τον πατέρα της ζητούσε από τις γραμματείς του να της κλείσουν ραντεβού, κάτι όχι απίθανο αν μελετήσει κανείς προσεκτικά ποιος ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Και βέβαια, η Χριστίνα πάντα προσπαθούσε να υπερκεράσει τον αδελφό της Αλέξανδρο στην εύνοια του πατέρα τους.

Μεγαλώνοντας χωρίς γονείς

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η πολύ ισχυρή -και όχι μόνο- φιγούρα του Ωνάση είχε ρίξει βαριά σκιά πάνω στην κόρη του. Όμως, η ζωή της Χριστίνας, αν κάνει κανείς προσεκτικά την αναγωγή, μοιάζει τελικά υπερβολικά πολύ με εκείνη της μητέρας της Τίνας Λιβανού. Που κι εκείνη ήταν ένα «θύμα» της γοητείας και ακολούθως της αδιαφορίας του Ωνάση. Μια αδιαφορία που και η ίδια η Τίνα επέδειξε προς τα παιδιά της και κυρίως προ την κόρη της.

Τόσο ο Αλέξανδρος όσο και η Χριστίνα παραπονιόντουσαν συχνά ότι είχαν μια μάλλον απόμακρη σχέση με τη μητέρα τους, ιδιαίτερα μετά το χωρισμό εκείνης από τον Ωνάση. Για τη Χριστίνα το τραύμα ήταν διπλό, καθώς η Τίνα όταν αποφάσιζε να δώσει σημασία σε κάποιο από τα παιδιά της, αυτό ήταν ο Αλέξανδρος. Επιπλέον, η Χριστίνα δεν πήρε το μόνο που θα μπορούσε να κληρονομήσει από τη μητέρα της: Τη γοητεία και την ομολογουμένως εξαιρετική εξωτερική της εμφάνιση.

Η Τίνα προσπάθησε στην αρχή να κάνει τα στραβά μάτια στο ειδύλλιο του Ωνάση με την Κάλλας, αλλά κάποια στιγμή εξοργίστηκε και πήρε διαζύγιο. Αμέσως μετά παντρεύτηκε το μαρκήσιο του Μπλάντφορντ.

Η Χριστίνα ήταν πολύ μικρή και μετά βίας καταλάβαινε τι συνέβαινε.

Λίγο αργότερα η -απούσα από τη ζωή της πλέον-μητέρα της- χώρισε από τον Μαρκήσιο και πήρε μια απόφαση που ήρθε να κλείσει έναν κύκλο αντιζηλίας σε βαθμό διαστροφής: Παντρεύτηκε το Σταύρο Νιάρχο.

Ωνάσης και Νιάρχος ήταν όχι απλώς αντίζηλοι, αλλά αντίπαλοι μέχρι θανάτου. Ενίοτε κυριολεκτικά. Και οι δύο αδελφές Λιβανού, η Τίνα και η κατά τρία χρόνια μεγαλύτερή της Ευγενία, μπλέχτηκαν με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο στα γρανάζια αυτής της αντιπαλότητας.

Ωνάσης και Νιάρχος φλέρταραν την πολύ πιο όμορφη Τίνα από τα εφηβικά της χρόνια. Τελικά κατάφερε να την παντρευτεί ο Ωνάσης με τον Νιάρχο να παίρνει τη ρεβάνς: Λίγο αργότερα παντρεύτηκε την Ευγενία με την οποία έκανε τέσσερα παιδιά πριν τον τραγικό και μυστηριώδη θάνατό της στη Σπετσοπούλα το 1970.

Ένα χρόνο μετά το συμβάν, για το οποίο ο Νιάρχος θεωρήθηκε ύποπτος, ο μεγιστάνας παντρεύεται την αδελφή της Ευγενίας Τίνα, προς μεγάλη έκπληξη όλων, και φυσικά και των παιδιών της.

Η Τίνα δεν αποκατέστησε ποτέ τη σχέση της με τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα. Πέθανε από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών το 1974, ένα χρόνο μετά το αεροπορικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή του γιού της.

Στο μεταξύ, ο Ωνάσης είχε αφήσει την Κάλλας και είχε παντρευτεί τη Τζάκι Κένεντι, με την οποία οι σχέσεις της Χριστίνας ήταν από αδιάφορες έως κακές.

Αναζητώντας την ευτυχία

Πόσο εύκολο είναι για ένα κορίτσι να έχει μια φυσιολογική ζωή όταν μεγαλώνει έτσι; Μάλλον όχι πολύ, κάτι που αντικατοπτρίζεται στις προσωπικές επιλογές της ίδιας της Χριστίνας.

Η Χριστίνα είχε γεννηθεί στις 11 Δεκεμβρίου 1950 στη Νέα Υόρκη. Μεγάλωσε κυρίως με νταντάδες στη Γαλλία, την Ελλάδα και την Αγγλία. Παρά το γεγονός ότι η εξωτερική της εμφάνιση δεν την ευνοούσε ήταν για αυτονόητους λόγους κάτι παραπάνω από μια περιζήτητη νύφη και οι άντρες τη φλέρταραν πολύ. Η ίδια ήταν συναισθηματικά ασταθής και ανασφαλής.

Ήθελε να είναι ωραία και να αρέσει στους άνδρες, αλλά δεν τα κατάφερνε. Έκανε συχνά εξαντλητικές δίαιτες κι έχανε πολλά κιλά, για να τα ξαναπάρει γρήγορα, εξαιτίας της χρόνιας κατάθλιψης, από την οποία έπασχε. Οι γιατροί τής έγραφαν σωρηδόν βαρβιτουρικά, αμφεταμίνες και ηρεμιστικά χάπια, που παρ’ ολίγο να της στοιχίσουν τη ζωή, όταν στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο από υπερκατανάλωση ηρεμιστικών.

Image: AP/Αριστοτέλης Σαρρηκώστας

Ο πατέρας της αναγκάστηκε να τη βάλει στον κόσμο των επιχειρήσεων αμέσως μετά το θάνατο του αδελφού της και μετά το θάνατό του κληρονόμησε το 55% της περιουσίας του, ύψους 408 εκατομμυρίων δολαρίων. Το υπόλοιπο 45% διατέθηκε για τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης».

Την αγάπη που στερήθηκε από παιδί, δεν έπαψε να την αναζητά ποτέ στους άντρες.

Πρόλαβε και έκανε τέσσερις γάμους, που όλοι τους κατέληξαν σε διαζύγιο.

Το 1971 παντρεύτηκε τον κατά 27 χρόνια μεγαλύτερό της Αμερικανό κτηματομεσίτη Τζόζεφ Μπόλκερ. Ο πατέρας της δεν ήθελε το γάμο και την πίεζε να χωρίσει, κάτι που συνέβη μετά από εννέα μήνες.

Το 1975 παντρεύτηκε με τον εφοπλιστή Αλέξανδρο Ανδρεάδη, γιο του καθηγητή και τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, από τον οποίο χώρισε μετά από 14 μήνες.

Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε για τρίτη φορά με τον Σοβιετικό Σεργκέι Καούζοφ, στέλεχος σε κρατική εταιρεία της Σοβιετικής Ένωσης. Άλλος ένας αταίριαστος γάμος, που κράτησε μόλις ένα χρόνο.

Το 1984 γνώρισε τον άντρα που τη σημάδεψε: Ο κατά τρία χρόνια μικρότερός της Γάλλος επιχειρηματίας Τιερί Ρουσέλ ήταν κληρονόμος της ομώνυμης γαλλικής φαρμακοβιομηχανίας και τον οποίο παντρεύτηκε τον Ιανουαρίου του 1985.

Μάλιστα οι βιογράφοι της επιμένουν ότι ο Ρουσέλ δεν ήθελε παιδί και η Χριστίνα τον πίεσε. Το ζευγάρι τρία χρόνια αργότερα χώρισε, όταν η Χριστίνα ανακάλυψε ότι ο Ρουσέλ την απατούσε και είχε αποκτήσει παιδί με τη Σουηδέζα Γκάμπι Λάντχαγκε.

Ο χωρισμός δεν ήταν τόσο απλός. Η Χριστίνα ήταν έτοιμη να δεχθεί τα πάντα προκειμένου ο Ρουσέλ να μείνει κοντά της και μάλιστα του είχε προτείνει να διατηρεί τη σχέση του με την Λάντχαγκε αλλά να μείνει παντρεμένος μαζί της. Είχε πλέον υποταχθεί τελείως στην κακοποιητική του συμπεριφορά και είχε η ίδια ενστερνιστεί πλήρως το ρόλο του παθητικού θύματος.

Ίσως αυτός ο γάμος θα παρέμενε ενεργός εάν η Λάντχαγκε δεν έμενε έγκυος για δεύτερη φορά και δεν έδινε τελεσίγραφο στον Ρουσέλ: Η τη χωρίζεις ή παίρνω τα παιδιά και φεύγω.

Ο Ρουσέλ χώρισε τη Χριστίνα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Μετά το διαζύγιο από τον Ρουσέλ η Χριστίνα εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Άιρες, καθώς διατηρούσε και αργεντινή υπηκοότητα, εκτός από την ελληνική. Είχε φίλους εκεί και ιδιαίτερα τη Μαρίνα Τσολκμετσόγλου-Δοδέρο, η οποία της στάθηκε πολύ. Η Χριστίνα δεν ξεπέρασε ποτέ τον Ρουσέλ και αυτό το ήξεραν οι πάντες. Μοναδική της παρηγοριά η κόρη της, Αθηνά, για την οποία ήθελε να γίνει η μητέρα που η Τίνα δεν κατάφερε να γίνει για την ίδια.

Η Τσολμεκτσόγλου θεωρούσε ότι είχε τη λύση για τη φίλη της: Την έπεισε να παντρευτεί τον αδελφό της, Χόρχε Τσολμεκτσόγλου, πρόεδρο της ελληνικής παροικίας του Μπουένος Άιρες. Η Χριστίνα δεν ήταν ερωτευμένη μαζί του, αλλά συμφώνησε, προσδοκώντας σε μια ήρεμη ζωή μαζί του, ανάμεσα σε ανθρώπους που -επιτέλους- νοιάζονταν γι' αυτήν.

Image: AP/Αριστοτέλης Σαρρηκώστας

Τίποτε απ' όλα αυτά που ήθελε και ονειρευόταν δεν έγινε.

Στις 19 Νοεμβρίου 1988 βρέθηκε νεκρή στο μπάνιο του σπιτιού της στη συνοικία Τορτουγκίτας του Μπουένος Άιρες. Η νεκροψία έδειξε ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή, που προκλήθηκε από οξύ πνευμονικό οίδημα. Η σορός της μεταφέρθηκε και τάφηκε στο Σκορπιό, το ιδιόκτητο νησί της οικογένειας Ωνάση, δίπλα στον αδελφό της και τον πατέρα της. Ίσως εκεί να βρήκε την ευτυχία και την ηρεμία που αναζητούσε! Ίσως...

Images: apimages/ΑP Αριστοτέλης Σαρρηκώστας