7 πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τις πυραμίδες της Αιγύπτου

Οι πυραμίδες της Αιγύπτου είναι ένα από τα πιο καθοριστικά αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του αρχαίου κόσμου. Οι Αιγυπτιολόγοι εξακολουθούν να ανακαλύπτουν περισσότερα για τις δομές τους και την μαγεία τους. Με την πάροδο του χρόνου, οι μελετητές έχουν καταφέρει να ανακαλύψουν πολλά εκπληκτικά γεγονότα για την αρχαία Αίγυπτο μέσω αυτών των πυραμίδων. Η τεχνική αντοχή που αναμιγνύεται με τη μυθολογία και την δεισιδαιμονία οδήγησε τους Φαραώ να κατασκευάσουν αυτές τις τεράστιες κατασκευές, που έχουν αποδειχθεί ότι είναι μερικά από τα πιο άφθαρτα κομμάτια αρχιτεκτονικής που δημιουργήθηκαν ποτέ στον κόσμο.

Κι εκεί που νομίζουμε πως έχουμε μάθει τα πάντα γι' αυτές, έρχονται οι επιστήμονες να μας δώσουν κι άλλες πληροφορίες σχετικά με την κατασκευή και την ιστορία τους...

1.Δεν ήταν όλες ίδιες

Όλες οι πυραμίδες δεν ήταν ίδιες. Στην πραγματικότητα, όπως συμβαίνει και με πολλούς τύπους κτιρίων, υπάρχουν ξεχωριστές φάσεις κατασκευής πυραμίδων. Οι πρώτες πυραμίδες δεν ήταν τόσο μυτερές (ως προς τη δομή τους) όπως τις έχουμε στο μυαλό μας. Στην πραγματικότητα ήταν πιο επίπεδες. Πολλά παραδείγματα βρίσκουμε στο τεράστιο τάφρο Saqqara που βρίσκεται στην τότε πρωτεύουσα της αρχαίας Αιγύπτου, το Μέμφις. Οι πυραμίδες εκεί είναι οι πιο παλιές που γνωρίζουμε και περιλαμβάνουν την πυραμίδα του Φαραώ Djoser. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της τρίτης δυναστείας και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Imhotep, κατασκευάστηκε μεταξύ 2630 π.Χ. και 2611 π.Χ. Θεωρείται ένα από τα παλαιότερα μνημεία παγκοσμίως.

2.Οι περισσότερες πυραμίδες έχουν κατασκευαστεί δυτικά του Νείλου.

Ο αρχαίος αιγυπτιακός πολιτισμός είναι γεμάτος συμβολισμούς και δεισιδαιμονίες που καθοδηγούσαν τη λήψη αποφάσεων των Αιγυπτίων βασιλιάδων. Επομένως, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ακόμη και η τοποθεσία των αρχαίων πυραμίδων καθοδηγούταν από τη μυθολογία. Οι περισσότερες πυραμίδες χτίστηκαν στη δυτική όχθη του Νείλου για έναν ιδιαίτερο λόγο. Καθώς οι πυραμίδες ήταν οι τελικοί τόποι ανάπαυσης των Φαραώ, είχε νόημα μόνο να μένουν εκεί όπου οι ψυχές τους θα μπορούσαν να ξεκινήσουν το ταξίδι τους στη μετά θάνατον ζωή. Για τους αρχαίους Αιγυπτίους, η μετά θάνατον ζωή και ο ήλιος ήταν στενά συνυφασμένες. Ο Όσιρις, ένας Αιγύπτιος θεός που συνδέεται με τη μετά θάνατον ζωή, αντιπροσώπευε τη δύναμη της νέας ζωής. Με την πάροδο του χρόνου, συνδέθηκε επίσης με τον κύκλο του ήλιου και με την δυνατότητά του να φέρνει ζωή μέσα από έναν τόσο δα σπόρο. Χάρη σε αυτή τη συνένωση, ο δύσβατος ήλιος συμβόλιζε το θάνατο και ο ήλιος "πέθαινε" στα δυτικά κάθε βράδυ. Οι ψυχές των Φαραώ είχαν σκοπό να συνδεθούν με την δύση του ηλίου πριν ξυπνήσουν ξανά το πρωί, και ανατείλουν . Τοποθετώντας πυραμίδες λοιπόν στα δυτικά του Νείλου, έζησαν ακριβώς στην περιοχή που μεταφορικά σήμαινε το θάνατο και την μετάβαση στη μετά θάνατο ζωή.

3.Ακόμη προσπαθούμε ν΄ανακαλύψουμε πώς κατασκευάστηκαν

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια σχετικά με τις αιγυπτιακές πυραμίδες είναι οι τεχνικές κατασκευής που χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερσή τους. Το απίστευτο κατόρθωμα των Αιγυπτίων είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό αν λάβουμε υπόψη ότι χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 2 εκατομμύρια ασβεστόλιθοι και γρανίτες για την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Κάθε κομμάτι τοιχοποιίας ζύγιζε περίπου 2,5 τόνους. Και το μεγάλο ερώτημα παραμένει: πως κινούσαν αυτά τα τεράστια μπλοκ; Δυστυχώς, οι Αιγύπτιοι δεν άφησαν πίσω τους γραπτά αρχεία γι΄αυτό!Μια μελέτη του 2014 θεωρεί ότι θα μπορούσε να είναι τόσο εύκολη όσο το νερό και η άμμος. Μια τοιχογραφία που χρονολογείται από το 1900 π.Χ. απεικονίζει μια πομπή ανδρών που τραβούν ένα μεγάλο άγαλμα σε ένα έλκηθρο, καθώς ένα πρόσωπο στέκεται μπροστά ρίχνοντας νερό πάνω από την άμμο. Αν και θεωρήθηκε αρχικά ότι η χειρονομία ήταν καθαρά τελετουργική, υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι αυτή η ζωγραφική κατέχει το κλειδί για να ξεκλειδώσει το μυστήριο του πώς κινούσαν όλο αυτό το βάρος. Οι ερευνητές πειραματίστηκαν τραβώντας μεγάλες ποσότητες βάρους σε έλκηθρο σε άμμο και διαπίστωσαν ότι όταν έριχναν τη σωστή ποσότητα νερού, η εργασία ήταν σημαντικά ευκολότερη. Η υγρασία της άμμου μειώνει σημαντικά την τριβή έως και 50%, καθιστώντας πολύ πιο εφικτή την ανάσυρση μεγάλων ποσοτήτων βάρους.

4.Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποίησαν την αστρονομία για να κατευθύνουν τις κατασκευές

Σύμφωνα με Βρετανό Αιγυπτιολόγο, τα αστέρια ήταν καθοδηγητική δύναμη στο πώς οι πυραμίδες ευθυγραμμίστηκαν. Η Kate Spence του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ δημοσίευσε μια έρευνα το 2000, η ​​οποία δείχνει πώς χρησιμοποιήθηκαν το η μικρή και η μεγάλη άρκτος για να ευθυγραμμιστούν οι πυραμίδες με κατεύθυνση από τον βορρά προς τον νότο. Λαμβάνοντας λοιπόν αυτές τις πληροφορίες, είναι δυνατόν να χρονολογηθούν οι πυραμίδες χρησιμοποιώντας αστρονομικά αρχεία.

5.Δεν κατασκευάστηκαν από σκλάβους

Η θεωρία που όλοι γνωρίζουμε, ότι οι πυραμίδες χτίστηκαν από σκλάβους ίσως δεν ευσταθεί. Στη δεκαετία του 1990, ανακαλύφθηκαν οι τάφοι εκείνων που κατασκεύασαν τις πυραμίδες. Οι Αιγυπτολόγοι είναι σίγουροι ότι δεν ήταν δούλοι, αλλά μάλλον κατασκευαστές που προέρχονταν από οικογένειες με χαμηλότερα εισοδήματα. Η ταφή τους σε έναν τάφο δείχνει ότι ο ρόλος τους στην οικοδόμηση των πυραμίδων ήταν μεγάλη τιμή που σίγουρα δεν θα δινόταν σε σκλάβους.

6.Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας μπορεί να αποκαλύψει την ώρα

Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας δεν είναι μόνο η πιο αναγνωρισμένη από τις πυραμίδες της Αιγύπτου, αλλά είναι και η μόνη από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου. Η Μεγάλη Πυραμίδα είναι εντυπωσιακή για πολλούς λόγους, αλλά ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά αυτού του αξιοσημείωτου μνημείου είναι ότι μπορεί να πει και την ώρα. Η πυραμίδα λειτουργεί και σαν ένα τεράστιο ηλιακό ρολόι, με τη σκιά της να λέει την ώρα. Και δεν ήταν μόνο αυτό: μπορούσε να αποκαλύπτει τις εποχές και τις ισημερίες, επιτρέποντας στους Αιγύπτιους να ορίσουν το ηλιακό έτος.

7.Οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν να ανακαλύπτουν τα μυστήρια των πυραμίδων

Η Αιγυπτολογία είναι ένα πολύ ενεργό πεδίο, όπου οι ερευνητές συνεχίζουν να μελετούν, και με την βοήθεια της τεχνολογία προσπαθούν να βρουν απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που. Για παράδειγμα, η πρόσφατη ανακάλυψη μιας ράμπα 4.500 ετών βόρεια του Λούξορ δίνει στους επιστήμονες ενδείξεις για το πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν φτιάξει μνημεία, τα οποία είχαν μετακινήσει σε τόσο μακρινές αποστάσεις. Κοντά στην ταφική περιοχή του Saqqara, η ανακάλυψη μούμιας γάτας και εκατοντάδων ξύλινων αγαλμάτων γάτας σε τάφο, δείχνει πόσα ακόμα υπάρχουν που δεν έχουμε ανακαλύψει γι' αυτό τον λαό.