Η γυναίκα που γνώριζε ότι είχε καρκίνο του μαστού και οι γιατροί δεν την πίστευαν

Πριν από έξι χρόνια, ο τότε φίλος της Jessica Florence παρατήρησε ένα μικρό γρομπαλάκι στο στήθος της. «Θα μπορούσα να το δω ακόμη και μέσα από το πουκάμισό μου», θυμάται η Jessica για τη στιγμή εκείνη που πίστευε ότι έπρεπε να ζητήσει ιατρική βοήθεια. «Ξέρεις το σώμα σου. Ξέρεις πότε κάτι δεν είναι φυσιολογικό».

Από το 2015 έως το 2016, η Jessica Florence, 21 ετών τότε, επισκέφθηκε δύο γιατρούς. Και οι δύο της είπαν ότι ήταν απλά ιναδενώματα. «Είσαι πολύ νέα για να έχεις καρκίνο του μαστού», της είπαν οι γιατροί και την καθησύχασαν. Μόλις η Jessica, που ήταν τότε φοιτήτρια αρχιτεκτονικής στην Φλόριντα, αποφάσισε από μόνη της να ψάξει περισσότερο αυτό το «αθώο» ιναδένωμα, ο επόμενος γιατρός της συνέστησε να κάνει κατευθείαν βιοψία και υπέρηχο. Η διάγνωση ήταν άμεση. Είχε καρκίνο στον μαστό. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως ο καρκίνος ήταν σε προχωρημένο στάδιο και έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες. Έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα.

Η Jessica είναι μια μαύρη γυναίκα, μέσα στις πολλές που διαγιγνώσκονται με καρκίνο στο μαστό κάθε ημέρα στις ΗΠΑ. Έρευνα από την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου δείχνει ότι ενώ οι λευκές γυναίκες διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού σε παρόμοια ποσοστά, οι μαύρες είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν σε νεότερες ηλικίες όσο και σε μεταγενέστερα στάδια της νόσου. Είναι επίσης 40% πιο πιθανό να πεθάνουν από καρκίνο του μαστού.

«Οι διαφορές στα αποτελέσματα του καρκίνου και η φροντίδα του καρκίνου έχουν ιστορικά αποδοθεί στην πρόσβαση που έχει μια γυναίκα στο σύστημα υγείας», λέει η Dorraya El-Ashry, PhD, επικεφαλής και επιστημονικά υπεύθυνη του Ιδρύματος Έρευνας για τον Καρκίνο του Μαστού. «Η πρόσβαση δεν είναι απλώς να πας στον γιατρό και ο γιατρός να διαγνώσει σωστά τον καρκίνο του μαστού» εξηγεί η El-Ashry. «Περιλαμβάνει ολόκληρη τη διαδικασία θεραπείας και το αποτέλεσμα της ίασης του καρκίνου του μαστού για τις μαύρες γυναίκες».

Μεγαλύτερη εμβάθυνση σε αυτό το θέμα κάνει η Andrea Silber, MD, ειδική στον καρκίνο του μαστού μεταξύ των αφροαμερικάνων γυναικών και κλινική διευθύντρια στο Yale Cancer Center. «Ο καρκίνος του μαστού εμφανίζεται σπάνια σε κάποια κοπέλα της ηλικίας της Jessica Florence και αυτό πιθανότατα ήταν ένας παράγοντας για τους γιατρούς να μην εστιάσουν σωστά στα συμπτώματά της. Ωστόσο, ο συστηματικός ιατρικός ρατσισμός, που συχνά εκδηλώνεται στην απροθυμία των γιατρών να ακούσουν τις ανησυχίες των μαύρων ασθενών, είναι επίσης πολύ διαπεραστικός - και μπορεί να είναι θανατηφόρος. Ακόμα και όταν πρόκειται για έρευνα για τον καρκίνο του μαστού, οι μαύρες γυναίκες δεν εκπροσωπούνται καλά. Μια μελέτη του 2016 στον έλεγχο του καρκίνου έδειξε ότι η χαμηλή συμμετοχή των μαύρων ανθρώπων σε κλινικές μελέτες θα μπορούσε να οφείλεται στην έλλειψη ενημέρωσης για τις τρέχουσες δοκιμές, το κόστος για τους ασθενείς και τους περιορισμένους πόρους σε νοσοκομεία που εξυπηρετούν κοινότητες άλλου χρώματος. Τελικά αυτό σημαίνει ότι οι γιατροί δεν έχουν καλή ενημέρωση του τρόπου με τον οποίο ο καρκίνος επηρεάζει τους μαύρους ασθενείς. Αυτό είναι κάτι που επισημάνθηκε πολύ έντονα τον τελευταίο καιρό και γι' αυτό φέτος το Basser Center for BRCA στο Abramson Cancer Center του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας ξεκίνησε μια νέα πρωτοβουλία για τη βελτίωση της ευαισθητοποίησης και της συμμετοχής των Μαύρων ασθενών σε μελέτες για τον καρκίνο του μαστού», είπε η γιατρός.

Η Jessica Florence όταν διαγνώστηκε για πρώτη φορά με καρκίνο, μπήκε στο διαδίκτυο για να δει πώς θα ήταν η διπλή μαστεκτομή στο μαύρο δέρμα της. Η αναζήτησή της είχε ελάχιστα αποτελέσματα. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, δημοσίευσε τις εικόνες της, έτσι ώστε άλλες γυναίκες που είχαν το ίδιο χρώμα δέρματος με εκείνη να μπορούν να την δουν. «Δεν μπορούσα να βρω στην google πώς θα μοιάζει το δέρμα μου μετά από τη θεραπεία, γι' αυτό και δημοσίευσα τις φωτογραφίες μου», λέει η Jessica. «Ελπίζω να βοηθήσει τις άλλες γυναίκες να το περάσουν λίγο πιο γρήγορα και να αισθάνονται πιο προετοιμασμένες».

Η γιατρός Andrea Silber επισημαίνει ότι «ενώ γνωρίζουμε ότι η χημειοθεραπεία προκαλεί την πτώση των μαλλιών (επειδή τα φάρμακα προσβάλλουν τα κύτταρα που διασπώνται γρήγορα), πολύ λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι επηρεάζει τα νύχια των μαύρων γυναικών, που συχνά γίνονται μαύρα, μια επίδραση που είναι γνωστή ως μελανονυχία».

Σε μεγαλύτερη κλίμακα, οι συνέπειες της προκατάληψης γίνονται ακόμη πιο απογοητευτικές. Μια μελέτη του 2016 σχετικά με τη φυλετική προκατάληψη στην εκτίμηση του πόνου διαπίστωσε ότι η παλιά πεποίθηση ότι οι μαύροι ασθενείς αισθάνονται λιγότερο πόνο από τους λευκούς ομολόγους τους είναι πέρα για πέρα ψευδής.

Μετά από πάνω από ένα χρόνο λανθασμένων διαγνώσεων και στη συνέχεια την καταπολέμηση της νόσου (έξι κύκλοι χημειοθεραπείας, ακτινοβολία και μονομερή μαστεκτομή), η Jessica Florence ολοκλήρωσε τις θεραπείες της το 2017. Αλλά δύο χρόνια αργότερα, ξαφνικά άρχισε να έχει πονοκεφάλους, συνειδητοποιώντας πως κάτι δεν πάει καλά. Οι επισκέψεις σε πολλούς γιατρούς την άφησαν πάλι με την αίσθηση ότι κανείς δεν την πήρε στα σοβαρά. Πάλι. «Έλεγα σε αυτούς τους ανθρώπους ότι έχω πονοκέφαλο, έμετο, έχω ναυτία και ιστορικό καρκίνου του μαστού. Θα έπρεπε να με είχαν βάλει αυτόματα -ακούγοντας αυτά τα συμπτώματα- να κάνω μαγνητική, κάτι που δεν συνέβη». Αντ 'αυτού, πάλι την αγνοούσαν λέγοντάς της ότι «οι πονοκέφαλοι είναι φυσιολογικοί. Δεν νομίζουμε ότι είναι όγκος στο κεφάλι, απλώς έχεις άγχος ή έλλειψη ύπνου».

Ωστόσο, η ίδια ήξερε ν΄ακούει το σώμα της. Τον Απρίλιο, η Florence έμαθε ότι ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στο κεφάλι. Η λύση ήταν αναπόφευκτη. «Πρέπει να κάνουμε χειρουργική επέμβαση έκτακτης ανάγκης. Έχετε δύο όγκους στο κεφάλι σας. Ο καρκίνος του μαστού σας έχει κάνει μετάσταση», ακούει τον γιατρό να λέει και το σοκ ήταν γι΄ακόμα μια φορά οδυνηρό. Στα 26, ήρθε αντιμέτωπη για δεύτερη φορά με τον καρκίνο και αναρωτιέται τι θ' ακολουθήσει. Χειρουργείται και προσπαθεί πάλι να χαμογελάσει...

Τώρα η Florence χαμογελά ξανά. Εν έτη όμως 2020, σχεδόν κάθε σύστημα και ίδρυμα στις ΗΠΑ εξετάζει και καταδικάζει τον ρατσισμό, αλλά λίγοι απαιτούν να συμβεί το ίδιο και από την ιατρική κοινότητα. Υπάρχουν πολλές Florence εκεί έξω που αντιμετωπίζονται άδικα σαν γυναίκες κατώτερου Θεού και που μπορεί αύριο να μην ξημερώσει γι' αυτές μια καινούρια ημέρα!