Βάσει εισοδημάτων και όχι αγάπης φαίνεται πως διαλέγουν τους συντρόφους τους οι Έλληνες. Σύμφωνα με έκθεση του ΣΕΒ Στην Ελλάδα, περισσότερο από άλλες χώρες, είναι εντονότερο το φαινόμενο του «επιλεκτικού ζευγαρώματος», όπου ένα μεγάλο ποσοστό εργαζόμενων ζευγαριών αποτελείται από συντρόφους του ίδιου περίπου εισοδηματικού επιπέδου.
Tο φαινόμενο αυτό φαίνεται να έχει ενταθεί κατακόρυφα στη διάρκεια της κρίσης, καθώς το ένστικτο της επιβίωσης σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομικά περίοδο φαίνεται, ενδεχομένως, να αποθάρρυνε την προσέγγιση συντρόφων χαμηλότερων εισοδηματικά κλιμακίων αναφέρει η έκθεση.
Αν και η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου στην Ελλάδα βρίσκεται στο ίδιο ή χαμηλότερο επίπεδο με τον ΟΟΣΑ, η Ελλάδα κατατάσσεται σε υψηλότερα επίπεδα συνολικής ανισότητας και στέρησης σε σχέση με τις περισσότερες, ευρωπαϊκές κυρίως, χώρες, του Οργανισμού.
Όπως αναφέρει ο Σύνδεσμος στο οικονομικό δελτίο του, με θέμα «OΟΣΑ: Ίσες ευκαιρίες για μείωση των ανισοτήτων και καλύτερη ποιότητα ζωής», το 12,9% των Ελλήνων βρίσκεται κάτω από το εισοδηματικό όριο της φτώχειας έναντι 11,5% στον ΟΟΣΑ.
Το 55,4% των Ελλήνων θεωρείται «οικονομικά ευάλωτο» (έναντι 38,9% στον ΟΟΣΑ) καθώς, αν και δεν έχει εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν διαθέτει ένα μαξιλάρι συντήρησής του για τρεις μήνες, και, συνεπώς, είναι εύκολο να πέσει κάτω από το όριο φτώχειας σε περίπτωση απώλειας της εργασίας του. Συγκεκριμένα, η έκθεση αναφέρει «στο πλαίσιο αυτό, στην Ελλάδα περισσότερο από άλλες χώρες, είναι εντονότερο το φαινόμενο του "επιλεκτικού ζευγαρώματος", όπου ένα μεγάλο ποσοστό εργαζόμενων ζευγαριών αποτελείται από συντρόφους του ίδιου περίπου εισοδηματικού επιπέδου».
Το φαινόμενο αυτό φαίνεται να έχει ενταθεί κατακόρυφα στη διάρκεια της κρίσης, καθώς το ένστικτο της επιβίωσης σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομικά περίοδο φαίνεται, ενδεχομένως, να αποθάρρυνε την προσέγγιση συντρόφων χαμηλότερων εισοδηματικά κλιμακίων. Όλες αυτές οι πρακτικές, όμως, διαιωνίζουν τις ανισότητες, και, συνεπώς είναι σημαντικό η πολιτεία να προσφέρει αντισταθμιστικές πολιτικές που δημιουργούν ίσες ευκαιρίες για όλους, και, κυρίως, ευκαιρίες μεταξύ άλλων στην εκπαίδευση, την υγεία, και επαγγελματική κατάρτιση, αλλά και την πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, για να μπορέσουν και άνθρωποι που δεν διαθέτουν αρχική πριμοδότηση, να βελτιώσουν τις προοπτικές της ζωής τους στη διάρκεια του εργασιακού βίου».
Πηγή φωτογραφίας: pexels.com
