Body Shaming: Πώς θα νιώσω άνετα με το σώμα μου στην παραλία
Τα τοξικά σχόλια προέρχονται από τοξικά στόματα και τοξικά μυαλά.
Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνω είναι να αναρωτηθώ εάν αξίζει να ασχοληθώ με κουβέντες και σχόλια που προέρχονται από τοξικούς ανθρώπους. Με νοιάζει στ’ αλήθεια; Κι αν με νοιάζει, πρέπει να με νοιάζει τι λέει καθένας εκεί έξω που δεν με ξέρει; Είναι άνθρωποι που θα τους έκανα παρέα; Θα τους άνοιγα την καρδιά μου; Θα ζήταγα τη συμβουλή τους; Εάν όχι, τους αφήνω πίσω μου και δεν ασχολούμαι. Το αποφασίζω.
Ποιος ισορροπημένος και υγιής άνθρωπος θα ασχοληθεί με το σχήμα του σώματος του διπλανού λουόμενου;
Σκέφτομαι και αυτό. Ποιοι άνθρωποι επικρίνουν; Επικρίνουν εκείνοι που δεν είναι καλά οι ίδιοι μέσα τους. Εκείνοι που έχουν κενά. Εκείνοι που δεν αποδέχονται τον εαυτό τους.
Ο εγκέφαλος είναι συγκριτικό όργανο. Κάποιοι άνθρωποι, για να νιώσουν καλά για τον εαυτό τους, υποβιβάζουν τον άλλον για να φαίνονται καλύτεροι. Αυτό τους λειτουργεί στιγμιαία, ποτέ δεν έχει διάρκεια. Είναι οι ίδιοι που μισή ώρα αργότερα θα επικρίνουν τον σερβιτόρο, τον ξενοδόχο, τη σύντροφο τους, τον κόσμο όλο.
Η ομορφιά δεν έχει συγκεκριμένο σχήμα και αυτή είναι η αλήθεια όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο τα διεθνή media. Η χαρά, η αγάπη, η τρυφερότητα, η ευφυία, το χιούμορ δεν έχει σχήμα. Έρχεται σε κάθε πιθανό σχήμα.
Η αξία των ανθρώπων δεν μετριέται με κιλά ή με έλλειψη κιλών.
Όταν κάποιος με αγαπάει δεν με αγαπάει για το τέλειο σώμα μου (αν με αγαπάει γι’αυτό θα είχαμε σημαντικό θέμα), με αγαπάει για όλα όσα είμαι εγώ, για εκείνα τα χαρακτηριστικά μου που έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Όταν χάνουμε κάποιον από τη ζωή μας, δεν λέμε… θα μου λείψει γιατί ήταν αδύνατος.
Λέμε θα μου λείψει γιατί είχε χιούμορ, είχε αγάπη, ήταν δοτικός άνθρωπος, ήταν καλός άνθρωπος, με έκανε να γελάω, με βοηθούσε στα δύσκολα, με νοιαζόταν.
Το σώμα μας είναι μαγευτικό σε όποιο σχήμα ή μέγεθος κι αν είναι.
Κανείς δεν μπορεί να με απορρίψει εάν πρώτα εγώ η ίδια δεν έχω απορρίψει τον ίδιο μου τον εαυτό.
Για να αγαπηθώ δεν χρειάζεται να κάνω αλλαγές στο πρόσωπο μου, ούτε στο σώμα μου, χρειάζεται να μάθω να με αγαπάω. Βελτιώνω ότι θέλω αλλά το κάνω έχοντας αποδεχτεί τη μοναδικότητα και την ομορφιά του ποια είμαι (ολόκληρη όχι μόνο εξωτερικά).
Θυμάμαι πάντα ότι κάθε άνθρωπος αγαπιέται με τις χάρες του. Έχω χαρίσματα, δεξιότητες και ταλέντα.
Βρίσκω τι είναι υπέροχο σε εμένα. Σκέφτομαι τι θα μου έλεγε κάποιος που θα με γνωρίζει καλά. “Λατρεύω το χαμόγελο σου, λατρεύω τα μάτια σου, έχεις υπέροχα μαλλιά, έχεις ζεστή αγκαλιά, έχεις χιούμορ, είσαι έξυπνη, είσαι δημιουργική”.
Αν δεν ξέρω πόσο υπέροχη είμαι, ούτε οι άλλοι θα μπορούν να το δουν αλλά και να το δουν για εμένα δεν θα έχει σημασία γιατί επικεντρώνομαι στο γεγονός ότι το σώμα μου δεν μοιάζει με εκείνο που έχουν τα μοντέλα στα εξώφυλλα. Ποιος νοιάζεται για τα εξώφυλλα όμως;
Πόση σπατάλη ενέργειας, ομορφιάς και αγάπης…
Μάρεα Λαουτάρη
Life Coach
